Fred wilde aan een hoger bord om wat meer tegenstand te krijgen. Dit leverde de volgende opstelling op: 1. Willem, 2. Fred, 3. Dick, 4. Erik, 5. HansvH, 6. HansL, 7. Han, 8. Adrie.
Om 12.00 uur na het openingswoord van Henk van Renselaar ging het los. HansvH aan bord 5 trof H. Mostert (de zoon van?). Deze tegenstander kende ik van een aantal jaren geleden. Dus snel spel in het klassieke. Na twaalf zetten was het al raak, foutieve opbouw van Henk en ik stond twee schijven voor met een derde op de tocht. Deze derde schijf kon Henk nog wat verdedigen. Toen de standen in elkaar waren geschoven en wit (Henk) alleen nog offeren kon, gaf hij de partij op. De eerste punten waren binnen.
Omdat ik al snel uit was, begon voor mij het lange wachten met steeds weer rondjes langs de borden om te kijken hoe het eenieder verging.
Dick zat tegen een taaie Wim de Mol en bereikte eigenlijk niets. Dick zette nog een omsingelingsactie in met 18-22 (op zet 41). In plaats van rustig met 46-41 te reageren, deed Wim 42-38. Ja, daar wist Dick wel raad mee. Via 20-24 en 9-13 had hij een niet te voorkomen doorbraak in de stand gebracht. Wim zag dat er niets meer aan te doen was en gaf zich gewonnen. Dat was 0-4 voor Apeldoorn.
Ondertussen was HansL in een benarde situatie terechtgekomen. Na 40 zetten stond er een flankaanval van Hans op het bord. Deze had echter weinig ondersteuning vanuit het centrum en de korte vleugel was wat overbevolkt. Via tactische zetten trachtte Hans zijn tegenstander tot achterlopen te verleiden (bijvoorbeeld zet 43 39-33). 14-20 kan dan niet in verband met de plakker 27-21. Zijn tegenstander Freek Jongerman deed echter 18-23 met slag naar 23 waardoor de korte vleugel van Hans wel kwetsbaar werd voor achterlopen. Hans trachtte het tij nog te keren, maar na zet 46 35-30 was er geen houden meer aan. Freek dwong via 17-21 schijfwinst af. Want als Hans was weggelopen (27-22 of 37-32), dan was 14-20 gekomen. Na dit schijfverlies bleef er niets meer over van de witte lange vleugel. Hans speelde nog even door en moest toch berusten in verlies. 2-4 derhalve.
Han kwam tegen Geurt Souman te zitten. Een lastige tegenstander die slim speelt en af en toe een deuntje neuriet. Han kwam goed uit de opening. Hij kon het gesloten klassiek niet vasthouden, want Geurt brak de stand open. Dit leverde na 28 een stand op waarin Geurt her en der schijven had staan en Han een centrumblok. Om te profiteren van de schijven op 22 en 27 is toch niet zo eenvoudig. Op zet 32 had zwart beter schijf 22 kunnen wegruilen met een goede positie. Nu kwam Geurt los via 22-17 en loste zo zijn stellingsproblemen op. In de opbouwfase erna dreigde het nog even spannend te worden omdat Geurt een goede centrumstand kreeg. Han had alles goed doorgerekend, want zelfs een damzet naar 3 zou worden afgevangen met gelijk spel. Op zet 48 nam Geurt een doorbraak, waarbij Han ook naar dam gaat. Op zet 50 wordt er remise overeengekomen. Had Geurt nog even goed gekeken, dan had hij misschien de winst gezien die er op dat moment nog in zat. Han had natuurlijk 40-45 moeten spelen. Afijn, beide tevreden met een punt en de stand was 3-5.
Ik liep nog een bij de borden langs, zag dat Fred goed stond, Adrie een schijf voor, Willem gelijk en Erik stond ook prima.
Helaas ging het bij Erik mis. De opening was prima. Nadat op zet 24 het klassiek was geworden, bleef Erik op zijn kort vleugel spelen, terwijl de lange vleugel smeekte om ontwikkelt te worden. Zijn tegenstander Gertie van Renselaar hielp hem een handje via 14-20, zodat Erik de lange vleugel weer in het spel kon brengen. Op zet 43 staat de witte stand er goed bij. Erik dacht via 34-30 schijfwinst te forceren. Helaas had Gertie een plakker die hem schijfwinst en partijwinst opleverde. Ja, toen was het weer 5-5.
Niet getreurd! Adrie stond nog steeds goed met zijn plusschijf. Fred stond nog goed, evenals Willem.
Willem zat tegen Henk van Renselaar. Willem zette een flankaanval op. De lange vleugel van Willem werd wat dunner en rond zet 30 werd de flankaanval afgebroken. Hierna kwam het spel in klassiek vaarwater terecht. Via een schijfoffer brak Willem door. Henk had echter ook doorbraakkansen. Op zet 56 wilde Henk te snel naar de damlijn via 16-11. Willem had het met een daverende rondslag kunnen uitmaken. Hij overzag deze mogelijkheid, haalde dam op veld 47 en hierna werd de vrede getekend.
Stand 6-6 met nog twee partijen te gaan.
Fred had tegen Gerrit Eilander een mooie partij. Fred ging naar veld 24 en dwong zijn tegenstander om veld 28 in te nemen. Deze schijf op 28 werd door Fred aangevallen. Op zet 37 was de aanval inzetten beter dan de wachtzet 48-42. Fred won tijdelijk een schijf en deze werd door Gerrit heroverd. Hierna ging Fred er nog eens goed voor zitten en na een foutieve voortzetting van Gerrit kwam er een ijzersterke schijf op 19 te staan voor Fred waarmee 2 schijven werden gebonden. Gerrit offerde twee schijven om door te breken. Hierna koos Fred de verkeerde schijf om naar damlijn te gaan en het eindresultaat was een teleurstellende remise en een 7-7 stand.
Toen was alleen nog onze “supersub” Adrie bezig met zijn partij. Adrie had een rustige opening geen gekke dingen. Zijn tegenstander Aalt Mostert deed ook geen gekke dingen tot hij zich de opbouwzet 24. 20-24 dacht te kunnen permitteren. Adrie won vervolgens via een dubbele afruil een schijf. Hierna stonden de schijven ver van elkaar af. Een schijf winnen en dit omzetten in winst is toch nog een opgave. Adrie bleef geconcentreerd en goed dammen en langzaam moest zijn tegenstander zijn formaties prijsgeven. Nadat Adrie via het teruggeven van plusschijf was doorgebroken, stond niets de winst meer in de weg. Adrie maakte echter op zet 52 de fout om te snel naar de damlijn te willen. Hij had met 34-30 moeten vervolgen. Aalt, die al geruime tijd in tijdnood zat wist de weg naar remise niet te vinden en na zijn 58e zet, vond Adrie feilloos de weg naar de winst. En hiermee was het 7-9 geworden. Een mooi einde van een spannende dammiddag.
In toernooibase zijn weer wat fragmenten geplaatst.